Astrid Drent

Herinnering

Zand 

hoopt op,

verspreidt zich

en verlost

een voetstap 

van zijn afdruk.

Lees meer >> | 1596 keer bekeken

Rijkdom

Hoe rijk ben ik:

op een weekdag

met koffie in de hand

naar aanstormende golven kijken

die zich stukslaan 

op het strand

aan de rand

van mijn

bestaan.

Lees meer >> | 1631 keer bekeken

Stormpalet

Stormpalet.

De zee is gifgroen,

de wolken tonen tot nachtblauw.

De lucht, fel blauw

geeft witte randen

rond de wolken.

Het strand lijkt gele oker

met donkere vlekken bruin,

gemêleerd met napels geel.

De wind blaast grijs

de kleuren uit elkaar en

Lees meer >> | 1628 keer bekeken

Toekomst

Toekomst.

De zee neemt

niet alleen maar geeft ook

schelpen, opspattend water,

stokken, wier,

plezier,

gedachten aan later, en

afval met een eigen verleden

dat een wereldreis

heeft  beleden.

Deinend op de golven,

Lees meer >> | 1617 keer bekeken

Topsport

Topsport

Het zweet druipt langzaam in straaltjes langs mijn rug en onder mijn haar in de nek vandaan. Een zacht briesje wat nauwelijks verkoeling brengt, probeert er wat van te verdampen maar het wil niet echt lukken. Mijn ene oog ziet wazig maar ik merk aan Louis dat dat bij hem niet zo is. Knipperen dus maar. Hopelijk niet net tijdens de sprong van zo’n agametje.

Lees meer >> | 1682 keer bekeken

Vloedlijn.

Ken je dat,

je loopt op het strand,

het donkere gedeelte

en ziet de schelpen als een lijn

geëtaleerd.

Dan weet je ineens heel zeker:

dat is de rand

waar het land

zich tegen de zee heeft gekeerd.

Lees meer >> | 1511 keer bekeken

Een zwoele ervaring

Languit liggend in een stoel terwijl de avond loom zijn intrede doet, glijden mijn gedachten terug in de tijd, toen het heet, verschroeiend heet en droog en stil was....

Ik zit op mijn veranda, de rivier kabbelt zachtjes klokkend, en witte Ibissen verroeren zich niet in de hete middagzon. De lucht is pijnlijk blauw aan de ogen, bijna wit en droog en heet. Achterover wiebelend op mijn stoel, mijn voeten zetten zich af tegen de leuning van de veranda, geniet ik van dit moment. Een zweetdruppel rolt onbekommerd vanuit een oksel naar beneden. Laat maar gaan. Plukken groen gras
en wat accaciabosjes staan te suffen en schurken zachtjes tegen de schaduw van de doumpalmen aan. Onder de palm staat een zebra te grazen, de staart zwiept onophoudelijk heen en weer. Het geluid van de daar omheen zoemende vliegen is bijna hier, aan de overkant, te horen. Zwaar drukt de lucht op je lijf, zelfs het ademen gaat sloom, alsof er stroop door je longen gepompt wordt. Het flesje water doet goed, in één slok is het leeg. 

Lees meer >> | 1769 keer bekeken

Overpeinzing...

Een grijze waas is als verpakkingsmateriaal terwijl ik naar een glimp van het huis zoek dat er toch zou moeten staan. Doelgericht loop ik in de goede richting. Het pad licht zwart voor mijn ogen op en gaat spontaan over in donkerbruin. Zand voegt zich tussen het losgewrikte asfalt en neemt steeds meer de overhand naarmate ik verder loop. Nog steeds geen teken van het witte huis dat ik verwacht.

Lees meer >> | 1760 keer bekeken

Voorjaarsbloeiers.

Heerlijk, het voorjaar is in mijn bol geslagen. Snoeien, spitten, onkruid wieden. Nooit geweten dat er in de winter zoveel onkruid groeit en ik tuinier toch al zo'n 30 jaar!  Merels fladderen verstoord rond, duiven maken een doorstart en een fazant kijkt mij aan met een blik van: "die is niet helemaal normaal". Het maakt allemaal niets uit, ik geniet met volle teugen. Schrammen en stijven spieren ten spijt. 

Lees meer >> | 1702 keer bekeken

Opnieuw beginnen.

De kerst is weer voorbij en de jaarwisseling komt eraan. Ik zit naar een nieuw doek te kijken. Fris, en nieuw het komende  jaar in was mijn filosofie. De beelden racen door mijn hoofd, maar ik krijg niet voldoende rust om de details scherp te krijgen. Nu zijn details niet per definitie belangrijk, het ontstaat toch allemaal terwijl het gebeurd maar ik vind het wel fijn een redelijk gedetailleerd beeld voor ogen te hebben wanneer ik begin. Al is het maar om de sfeer te bepalen. Die sfeer schuurt over mijn netvlies, rood stof vergezeld door een droge wat muffige grondlucht om het plaatje compleet te maken. Langzaam verrijst een beeld, nog wazig, de contouren worden langzaam scherp maar worden weer ingehaald door andere ideëen. Concentreer je, focus je op wat je wilt uitbeelden, begin gewoon en zie waar je uitkomt zonder de sfeer uit het oog te verliezen...Klinkt leuk toch? Het is hard werken, zelfs nog voordat er een kwast op het doek staat.

Lees meer >> | 1771 keer bekeken